Romantic Books

ဆရာမများဖြစ်သည့် နီလာ၊ ချယ်ရီ၊ စနိုး၊ သက်သက်ဇော်၊ ငြိမ်းနှင့် အိအိဇံတို့သည် ဂွင်ကောင်း၍ ချောင်ကျသော ချယ်ရီအိမ်ကို ရွေးချယ်လိုက်သည်။ သူမတို့မှာ နေ့စံ ညခံနတ်သမီးလေးတွေ ဖြစ်နေကြရသည်။ ညပိုင်းရောက်လျှင် ထွန်းထွန်း အမိန့်အတိုင်းကို လိုက်နာကြရသည်။ မဟုတ်ပါက လွန်ခဲ့သောလက ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် သူမတို့ကို စိတ်ဆိုးကာ မခိုင်အိမ်တွင် သွားအိပ်နေသည်။ သူမတို့မှာ ဆာလိုက်သည် ဖြစ်ချင်။ တစ်ယောက် အဖုတ် တစ်ယောက် ပွတ်ပေး လျက်ပေးလည်း လီးလောက် အရသာ မရှိ။ ထို့ကြောင့် ထွန်းထွန်းက သေဆိုသေ ရှင်ဆိုရှင် ဘဝကို ရောက်ခဲ့ရသည်။ “ဒီတစ်ပတ် ညတိုင်း ဆရာမဝတ်စုံ အပြည့်အစုံ ဝတ်လာကြ” သူမတို့ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းညိတ်ကြသည်။ ထိုအတိုင်း အားလုံး တဝေမသိမ်း လိုက်နာကြသည်။ ညနေ ခြောက်နာရီ မှောင်ရီပျိုးသည်နှင့် ချယ်ရီအိမ်ကို ကိုယ်စီဒိုးခဲ့ကြသည်။ ထွန်းထွန်းက အဝင်ပေါက်တွင် တစ်ယောက်ချင်း စစ်သည်။ ကျောင်းစိမ်း မဟုတ်လျှင်ပင် မဝင်ရသည့် သဘောဖြစ်နေသဖြင့် ဆရာမများအားလုံး ကျောင်းစိမ်းဝတ်လာခဲ့သည်ကိုက ကံကောင်းချင်း ဖြစ်နေသည်။ “အားလုံး နံရံမှာ ကပ်ပြီး တန်းစီလိုက်” အရပ်မြင့်သော သက်သက်ဇော်မှစ၍ အစဉ်လိုက် တန်းစီသည်။ သက်သက်ဇော်၊ အိအိဇံ၊ နီလာ၊...

( အောက်ဖော်ပြပါ ဇာတ်လမ်းသည် ရသစာပေသာဖြစ်ပီး အတုမယူ ပညာသာယူရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။) ကျနော့နာမည်က ဆက်ပိုင် အသက်က ၂၀ ရန်ကုန် စက်မှုဇုံတခုမှာ ကားဝပ်ရှော့လုပ်သည် ။ မမနာမည်က မိုးမိုးခိုင် အသက်က ၃၀ ဝန်းကျင် အသားဖြူဖြူ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ကျနော့်ကားဝပ်ရှော့ဆရာရဲ့အမဖြစ်သည် ။ ကျနော်နဲ့ မမဟာ တစ်အိမ်ထဲနေကြတာမို့ စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ အလွန်ရင်းနှီသည် မနက်ခင်းမမဈေးသွားတိုင်းနဲ့ မမသွားချင်တဲ့နေရာတိုင်းကိုလဲ ကျနော်က လိုက်ပို့ပေးရသဖြင့်ပြောမနာဆိုမနာ ကိုယ့်အကြောင်းသူ့ပြောပြ သူ့အကြောင့်ကိုယ့်ပြောပြနဲ့ တကယ့်မောင်နှမအရင်းတွေပမာ ရင်းနှီးနေကြသည် မမမှာ ယောက်ျားရှိကြောင်းနဲ့ သူ့နဲ့လက်ထပ်ပြီး လပိုင်းအကြာမှာ ယောက္ခမတွေက သူ့ယောက်ျားကို ကိုးရီးယားကို အလုပ်သွားလုပ်ခိုင်းကြောင်းနဲ့ မမကမလိုက်စေချင်ပေမဲ့ မမစကားနားမထောင်ပဲ သူ့မိဘစကားကိုနားထောင်ပြီးလိုက်သွားကြောင်း ပြောသည် ။ တစ်နေ့မှာတော့ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကျနော့်ဆရာတို့ တဆိုင်လုံးနီးပါး သူ့တို့ဇာတိ မြင်းခြံဘက်ကိုပြန်သွားကြပြီး မမကတော့ သူ့ယောက်ျားဘက်ကအမျိုးတွေယောက္ခမတွေနဲ့ မတွေ့ချင် စကားမပြောချင်လို့ ဆိုပြီး ဆိုင်မှာ ဆိုင်စောင့်အဖြစ် မမနဲ့ ကျနော်နဲ့ နေခဲ့ကြသည်...

"ဘု ပွပ် ဖွပ်" "အ အမယ်လေး အိ အီး ဟီး " စိုးယုမော် မချိမဆန့်အော်လိုက်သံကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။ မထင်မှတ်ဘဲ ငရဲလီးကြီးက စောက်ရည်များအလျှံပယ်ရွှဲနစ်လျက်ရှိသည့် သူမစောက်ပတ်ထဲကို တစ်သိပ်ကြပ်ညှပ်စွာဖြင့် လျှောကနဲ ဒိုးယိုပေါက်တိုးဝင်သွားပြီး အတွင်းရှိအပျိုစင်အမြှေးပါးကလေးကို ဖွပ်ကနဲ ထိုးဖောက်မိကာ အမြှေးပါးပေါက်သွားသဖြင့်လည်း သေမတတ်နာပြီး စိုးယုမော်အကြောက်အကန် အော်မိခြင်းဖြစ်သည်။ ငရဲ လီးကို အထဲဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထိုးဆောင့်ထည့်ကာ လီးကိုမလှုပ်ဘဲစိမ်ထားပြီး စိုးယုမော်နှုတ်ခမ်းလေးစုပ်လိုက် နို့စို့လိုက်နှင့် သူမစိတ်အပြောင်းအလဲဖြစ်အောင် လုပ်ပေးနေသည်။ ဒေါ်ဝင်းဝင်းမာလည်း သူမအနားကပ်ကာ နို့ကိုချေနယ်လိုက် ပေါင်တွင်းသားလေးများပွတ်ပေးလိုက်နှင့်ကူညီဆွနှူးပေးသည်။ "နာလား စိုးစိုး" "နာ နာတယ် အထဲမှာတစ်ကြပ်ပြီး အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ ဟင်း ဟင်း " ငရဲ ဘာမှမပြောဘဲ စိမ်ထားသောလီးကို နှဲ့နှဲ့ကစားပေးသည်။ စိုးယုမော်လည်း လီးအထည့်ခံထားရ၍ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေရာက ဘာစိတ်ပေါက်လာသလဲမသိ။ ငရဲခါးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်တွယ်လိုက်ရာက နှုတ်ခမ်းချင်းမခွာစတမ်း အပြတ်ဖိကပ်ကာ အားရပါးရ လာရောက်စုပ်နမ်းနေပါသည်။ ...

ကျွန်တော့်နာမည်က အောင်အောင်။ အိမ်မှာတော့ ကိုကြီးမျိုးနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းနေတာပေါ့။ အိမ်ကလည်း ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ပေါ့။ မိဘတွေက နယ်မြို့လေးမှာပဲ အသီးခြံတွေနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးနေကြတာဆိုတော့ ဒီအိမ်ကြီးမှက ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်သား လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲနေကြတာပေါ့၊ ခြံထဲမှာ ဂိုဒေါင်ပုံစံအိမ်ထဲမှာတော့ ခြံစောင့်အဖြစ် အမျိုးမကင်းတဲ့ ဦးလေးနေတာ ၊ ဦးလေးက အိမ်သန့်ရှင်းရေးနဲ့ ချက်ပြုတ်တာလောက်ပဲ အိမ်မကြီးဘက်လာတယ်၊ ကျန်တဲ့အချိန်ဆို ဂိုဒေါင်ဘက်မှာနေပြီး ခြံထဲကသန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း ခေါ်မှသာ လာတတ်တာ။ ကိုကြီးမျိုးက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ရှယ်ယာထည့်ထားပြီး ကိုယ်ပိုင်ကားအရောင်းအဝယ်လုပ်ပြီး အပြင်ထွက်တာများ ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ကျောင်းသွားလိုက် အိပ်လိုက်စားလိုက် ဇာတ်ကားကြည့်လိုက်ပဲ၊ မုန့်ဖိုးလိုရင် ကိုကြီးကပဲ ထုတ်ပေးတာဆိုတော့ သာသာယာယာပဲပေါ့ဗျာ။ သူငယ်ချင်းက ပေါင်းဖြစ်တာ ၃ယောက်လောက်တော့ ရှိတယ်။ အိမ်မှာက မိဘတွေ မရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ကျောင်းပြန်ဆိုရင် တစ်ခါတစ်လေ အိမ်လိုက်လာပြီး ဇာတ်ကားကြည့်လိုက် ပိုကာဆော့လိုက် လုပ်တတ်သေးတယ်။ သောက်ရင်းစားရင်းပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်က ရည်းစားတော့မရှိဘူးဗျ။ ပျော်ပျော်နေတတ်ပြီး စတာနောက်တာလောက်ပဲ ရှိတာ။ ဒါပေမယ့် သ...

ဒေါ်စံပါယ်က အသက် ၄၅ လောက်ရှိပီ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ " အန်တီ ကျနော် ကူသယ်ပေးရမလား " " အေးကွယ်ကျေးဇူးပါသားရယ် " " ဟုတ် ရပါတယ် ဒါနဲ့ အန်တီက ဘယ်မှာနေတာလဲ " " အန်တီက မုဒိတာအိမ်ယာမှာကွယ့် " " ဟုတ်လား ဒါဆို ကျနော်နဲ့အတူတူပဲပေါ့ ကျနော် က အဆောင် (C) ၅ လွှာမှာ နေပါတယ် " " အန်တီကလဲ အဲဒီမှာပဲ ၃ လွှာမှာနေတယ် " " ဒါဆိုအဆင်ပြေတာပေါ့ ကျနော် အန်တီကို အခန်းထိ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် " " အေးကွယ်ကျေးဇူးပါ သားရယ် " ဒီလိုနဲ့ စကားပြောရင် လျှောက်လာလိုက်တာ သူနေတဲ့ အခန်းကိုရောက်လာတယ် ။ " ကဲပါသားရယ် ရောက်လက်စနဲ့ ကော်ဖီလေးဘာလေး သောက်ပီးမှ ပြန်ပေါ့ " " ဟုတ်ကျေးဇူးပါခင်ဗျ " ဒီလိုနဲ့ ကော်ဖီသောက်ရင် စကားတွေ ပြောကြတာ ဒေါ်စံပယ်မှာ ယောကျားဆုံးသွားတာ ၈ နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်ကြောင်းနဲ့ သား၂ယောက် ရှိပြီး အမေရိက မှာ ကျောင်းတက်အလုပ်လုပ်ပြီး အိမ်ထောင်ကျနေပ...